موسیقی در تلویزیون، پوشال کولر!
این نهمین باری است که فیلم دکتر ژیواگو را با دقت می بینم. اثری کلاسیک و ماندگار از فیلمساز فقید انگلیسی "دیوید لین". اگر فیلم را با دوبله فارسی (دوبلهای دلنشین) دیدید و به نکاتی که با کنار زدن لایههای اولیه داستان آشکار میشود دقت کردید، قطعاً ذهنتان به سمت مقایسهای ناخواسته سوق پیدا خواهد کرد. نمیگویم چگونه مقایسهای! اما میدانم که پس از دیدن آن حتماً برای تماشای مجددش احساس نیاز خواهید کرد.
اولین چیزی که میتوانم پس از خواندن رمان به آن اشاره کنم لذت غمینی بود که در سرتاسر داستان همراهیم میکرد.
آموختن از هنر نه فقط برای آموختن، که مسیری است برای کشف و شهودی که لذت و نشاطی غیرمادی و زیباییشناسانه به همراه دارد. انسان تنها موجودی است بهرهمند از هنر. خالقی در کنار خالقی دیگر.
دوستان این سایت راهاندازی شد تا بتوانم از جهان فرهنگ و هنر بنویسم.