📸5 تکنیک ترکیببندی هنری در عکاسی
✏️استاد: میشل دوروتی
✏️ترجمه: شهرام زعفرانلو
پنج قاعدهای که میتوانید با رعایت کردن آنها بر کیفیت عکاسی خود بیافزایید:
1) قانون سهتایی (سه لتی): مشابه نسبتهای طلایی در نقاشی
(شما میتوانید این قاعده را بشکنید اما با ملاحظه قواعد تقارن و تعادل)
2) فوکوس بر روی بخشی یا جزیی از سوژه
3) استفاده از شیئی در پیشزمینه به عنوان ماسکی در مقابل سوژه
4) پیدا کردن و توجه کردن به خطوط و منحنیهای هدایتکننده چشم
5) ایجاد زوایایی نامتعارف و غیرمعمول و فراتر رفتن از عادات بینایی
(میتوانید همه قواعد را در این فیلم کوتاه ببینید و تمرین کنید.)
🔶فرم در هنر:
۲) اصول هنرهای تجسمی
انیمیشن اصول (قواعد) هنرهای تجسمی.
ما به وسیله اصول، روابط مابین عناصر را شکل بخشیده و معانی و مفاهیمی را منتقل میکنیم.
🔶فرم در هنر:
۱) عناصر هنرهای تجسمی
در این انیمیشن با عناصر (ابزارهای) هنرهای تجسمی آشنا میشویم.
شناخت این عناصر از ملزومات تحلیل نقاشی، عکس، گرافیک، مجسمه و ... است.
یک فلش بالای قاب، گوشه سمت راست بر روی بافتی در هم فرورفته، چشمها را از کناره به میانه و از آنجا به چپ هدایت میکند. قبل از آنکه چشمها به چپ برسند در میانه متوقف شده و ویرانی و دود سفید برآمده از آن را نظاره میکنند.
تامل و تفکر، و بلافاصله ایجاد سوال. سوالاتی از: چه، چگونگی و چرایی... و وقتی به چرایی میرسیم چشمانمان متوجه یک نشانه ی آشنا میشود: شخصیتی آشنا با حرکتی آشناتر؛ او غریبهای است که از فاجعه جان به در برده و حالا به سکوت میخواندمان... غریبهای که گویی بیشتر از ما بر عواقب لب گشودن آگاه است!
نگاه هامان به پیشزمینه جلب میشود، سرهایی محو شده که بر اثر فوکوس دوربین بر ویرانه، به ارواحی شوم همانند شدهاند و بر خوفناکی فضا میافزایند...
این عکس میماند و آیندگان با کمترین اطلاع از فرامتن تصویر، یک چیز در ذهنشان شکل خواهد گرفت: ویرانی و دعوت به سکوت، سکوتی اجباری یا به مصلحت؟ نمیدانم ...
چهار مرحله در شناخت و ارزیابی آثار هنرهای تجسمی حائز اهمیت است: مشاهده، توصیف، تحلیل، نقد
۱) مشاهده:
"هیچ چیز به جز چشمانم برایم قابل اعتماد نیست."
لئوناردو داوینچی
برنده نخست، در بخش عکاسی خبری لحظهای پنجاه و نهمین مسابقه عکس ورلدپرس 2016
گاهی عکس و تصویری ما را گرفتار و درگیر جهانی میکند که ممکن است بدون آن عکس حتی نتوانیم تخیل و تصور وجود اینگونه جهانها را داشته باشیم. عکاس به تجربهی خود از یک فضا و احساسی که در وی برانگیخته، جان میبخشد و جاودانگی را به ارمغان میآورد.