مخاطبین: دانشجویان هنر نقاشی - گرافیک - تصویرگری - عکاسی - سینما - طراحی پارچه و لباس - فرش - معماری - مجسمهسازی - تولیدات تلویزیونی - ادبیات نمایشی - پژوهش هنر) و کلیهی علاقمندان هنر
.
یک فلش بالای قاب، گوشه سمت راست بر روی بافتی در هم فرورفته، چشمها را از کناره به میانه و از آنجا به چپ هدایت میکند. قبل از آنکه چشمها به چپ برسند در میانه متوقف شده و ویرانی و دود سفید برآمده از آن را نظاره میکنند.
تامل و تفکر، و بلافاصله ایجاد سوال. سوالاتی از: چه، چگونگی و چرایی... و وقتی به چرایی میرسیم چشمانمان متوجه یک نشانه ی آشنا میشود: شخصیتی آشنا با حرکتی آشناتر؛ او غریبهای است که از فاجعه جان به در برده و حالا به سکوت میخواندمان... غریبهای که گویی بیشتر از ما بر عواقب لب گشودن آگاه است!
نگاه هامان به پیشزمینه جلب میشود، سرهایی محو شده که بر اثر فوکوس دوربین بر ویرانه، به ارواحی شوم همانند شدهاند و بر خوفناکی فضا میافزایند...
این عکس میماند و آیندگان با کمترین اطلاع از فرامتن تصویر، یک چیز در ذهنشان شکل خواهد گرفت: ویرانی و دعوت به سکوت، سکوتی اجباری یا به مصلحت؟ نمیدانم ...
نام اثر: سالومه، سر سن جان (یحیای غسل تعمیددهنده) را دریافت میکند (1506 تا 1507)
Salome receives the Head of St John the Baptist
نقاش: آندرهآ سولاری (1460 تا 1524)
سبک: رنسانس
مواد: رنگ روغن روی چوب
اندازه: 47*57.2 سانتیمتر
محل نگهداری: موزه متروپلیتن آمریکا
نام اثر:
پرتره هنریت مایر ون دن برگ - 1857
Henriette Mayer van den Bergh
نقاش: جوزف ون لریوس - (1823-1876) - اهل بلژیک
سبک: تاریخی-رمانتیک
اندازه: 75*64 سانتیمتر
محل نگهداری: موزه مایر ون دن برگ
جوزف ون لریوس - (1823-1876)
دیدار روز سهشنبه 30 شهریور 95 با خانم ایران دَرودی، نقاش 80 ساله، امکان رویت برخی از آثارشان را که قبلا ندیده بودم فراهم ساخت. پذیرایی مشفقانه و تواضع زاهدانه ایشان، بیش از آنی بود که تصور میرفت.
گفتوگوی دو ساعته ما از نخستین معلم و مربی وی، یعنی پدر، آغاز و به بازار هنر ایران ختم شد. ایران درودی از دنیای نگارش نقد و تحلیل که خود زمانی در نشریات نویسنده آن در عرصه هنرهای تجسمی بود گفت و به ارزش و اهمیت ارتقا کیفی هنر نقاشی نزد جوانان، بدون تفکیکهای رایج جنسیتی، اشاره کرد.
ایران، زنی است که به گفته خویش آن کرد که میخواست نه آن چیزی که پیرامون و حواشی زندگی وادارش میکرد. او آرزوهایش را دنبال کرد و با سختگیریها و ریاضتهای فردی، انسانی شد خودساخته و متکی به توانمندیها و قدرتهای فردی خویش. در 80 سالگیاش چنان دقیق و با حساب از کلمات بهره میبرد و جملاتش را نظم و نثر میبخشد که شنونده رخصت و جرات انقطاع آن را نمییابد، و در عین حال با دقت و احترام گوش می سپارد و پاسخهایی متناسب و هوشمندانه را رقم میزند.
او به 20 سال آینده ایران امیدوار است و ثمره مرارتهای امروزی نسل نو را، چشم به راه. همچنان با افتخار از زندگیش میگوید و با صلابت از مواجهه خویش با مرگ و دم غنیمتشمردنهایی عالمانه در این ایام یاد میکند.
لینکهای مرتبط:
تحلیلی بر نقاشیهای «ایران درودی»
An Analysis of Iran Doroudi’s Paintings