در تیر ماه 1392 سه نامه به رئیس جمهور منتخب، جناب آقای روحانی نوشتم.
مجدد لازم دیدم که این نامهها را در فضای مجازی منتشر کنم.
دغدغهی من به عنوان معلم کوچک عرصه فرهنگ و هنر، دغدغه سیاست بازانه و جناح مدارانه نیست که سالهاست گریزانم از آن و عطایش را به لقایش بخشیدهام. امید که خوانندگان بدون رویکرد جناحی، منصفانه و از سر دردمندی بخوانند و بر 4 سال گذشته قضاوت کنند و برای 4 سال آینده بر انتظاراتشان برای تغییر پای فشارند. این نامهها بر آنچه در بیانیهها و مناظرههای انتخاباتی مغفول مانده است تمرکز دارد.
نامه سوم
در تیر ماه 1392 سه نامه به رئیس جمهور منتخب، جناب آقای روحانی نوشتم.
مجدد لازم دیدم که این نامهها را در فضای مجازی منتشر کنم.
دغدغهی من به عنوان معلم کوچک عرصه فرهنگ و هنر، دغدغه سیاست بازانه و جناح مدارانه نیست که سالهاست گریزانم از آن و عطایش را به لقایش بخشیدهام. امید که خوانندگان بدون رویکرد جناحی، منصفانه و از سر دردمندی بخوانند و بر 4 سال گذشته قضاوت کنند و برای 4 سال آینده بر انتظاراتشان برای تغییر پای فشارند. این نامهها بر آنچه در بیانیهها و مناظرههای انتخاباتی مغفول مانده است تمرکز دارد.
نامه اول